Maria Montessori
Wychowanie według Montessori opiera się na przekonaniu, że każde dziecko jest inne i powinno rozwijać się według własnych możliwości, indywidualnych kompetencji i umiejętności. Głównym zadaniem nauczyciela jest wspieranie spontaniczności i twórczości dzieci, umożliwianie im wszechstronnego rozwoju fizycznego, duchowego, kulturowego i społecznego. Założenia pedagogiki Montessori:
- Uczenie przez działanie
Dzieci zdobywają wiedzę i praktyczne umiejętności poprzez własną aktywność, w przemyślanym środowisku pedagogicznym, przy współpracy z nauczycielami. - Samodzielność
Dzieci swobodnie wybierają rodzaj, miejsce, czas i formę pracy (indywidualną lub z partnerem) przy zachowaniu reguł społecznych. Rozwijają indywidualne uzdolnienia i uczą się realnej oceny swoich umiejętności. - Koncentracja
Dzieci ćwiczą dokładność i wytrwałość przy wykonywaniu konkretnych zadań. - Lekcje ciszy
Dzieci uczą się współpracować w cichych zajęciach indywidualnych i grupowych. - Porządek
Dzieci zdobywają umiejętność przestrzegania zasad porządku w otoczeniu i swoim działaniu. - Społeczne reguły
Dzieci zróżnicowane wiekowo (trzy roczniki) są łączone w grupy, sprzyja to wymianie wzajemnych zdolności i umiejętności. Dzieci uczą się przestrzegać reguł: nie rań, nie niszcz, nie przeszkadzaj. - Obserwacja
Jest kluczem dorosłych do poznania świata dziecka. Nauczyciel z szacunkiem i uwagą obserwuje postępy i trudności dziecka, jest jego przewodnikiem. - Indywidualny tok rozwoju każdego dziecka
Dziecko jest serdecznie przyjęte, znajduje uwagę i indywidualną opiekę nauczyciela. Pracuje według własnego tempa i możliwości, podejmując zadania, do których jest już gotowe.
18 przykazań Marii Montesorii:
1. Dzieci uczą się wszystkiego, co dzieje się w ich otoczeniu.
2. Jeśli często krytykujesz dziecko, ono nauczy się oceniania innych.
3. Jeśli regularnie chwalisz dziecko, ono nauczy się doceniania.
4. Jeśli dziecku okazuje się wrogość, ono nauczy się walczyć.
5. Jeśli jest się uczciwym wobec dziecka, ono też będzie uczciwe.
6. Jeśli dziecko jest często wyśmiewane, stanie się osobą nieśmiałą.
7. Jeśli dziecko rozwija się w poczuciu bezpieczeństwa, nauczy się ufać innym.
8. Jeśli dziecko jest często oczerniane, rozwinie się w nim niezdrowe poczucie winy.
9. Jeśli pomysły dziecka są regularnie akceptowane, ono nauczy się czuć dobrze samo ze sobą.
10. Jeśli jest się przychylnym dziecku, ono nauczy się cierpliwości.
11. Jeśli dziecko jest wspierane w tym co robi, nabierze pewności siebie.
12. Jeśli dziecko żyje w przyjaznym środowisku i czuje się potrzebne, nauczy się znajdować miłość.
13. Nie mów źle o swoim dziecku, ani wtedy, gdy jest blisko, ani wtedy gdy nie ma go w pobliżu.
14. Koncentruj się na rozwoju tego, co dobre w twoim dziecku, tak, aby na to co gorsze nie starczyło już miejsca.
15. Słuchaj zawsze tego co ma do powiedzenia twoje dziecko, a gdy zbliży się do ciebie, by o coś zapytać lub coś skomentować, zawsze odpowiadaj.
16. Szanuj swoje dziecko nawet wtedy, gdy popełnia błędy. Naprawi je zaraz albo nieco później.
17. Bądź gotów pomóc dziecku, gdy czegoś poszukuje. Ale bądź również skłonny usunąć się w cień, gdy samo znalazło to czego szukało.
18. Gdy zwracasz się do swojego dziecka, rób to zawsze w najlepszy z możliwych sposobów. Daj jemu to co w tobie najlepsze.